پاسخ به نظرات مسعود امینی
با سلام
خدمت همکاران گرامی
همانطور که در جریان هستید هفته‌ی پیش نامه‌ای نوشته شد و به امضای بیش از سیصد نفر از فعالین فیلم کوتاه رسید. حداقل ما به یاد نداریم نامه‌ای مربوط به فیلم کوتاه این تعداد امضا کننده داشته باشد. این نامه بازتاب گسترده داشت و تأثیر خود را در سازمان سینمایی گذاشته است.
این نامه مخالفینی هم داشت که از نظر ما بسیار طبیعی‌ست و هیچ ایرادی ندارد. ما تلاش مدنی کردیم و آزادی بیان این نیست که هر چه بخواهیم بگوییم، بلکه توانایی و تحمل شنیدن صدای مخالف است.
جناب آقای امینی نازنین ایراداتی به نامه گرفته بودند، ما نیز دلایلی داشتیم و قصد داریم آن‌ها را عرض نماییم.
یک ـ شما می‌فرمایید نامه فقط با یک موضوع اثرگذاری بیش‌تری دارد کمی سلیقه‌ای‌ست و دلایل منطقی برای مطلق قلمداد کردن این فرضیه وجود ندارد. همانطور که در آخرین نامه‌ی داده شده از طرف صنف به سازمان سینمایی وحدت موضوع وجود نداشت!
دو ـ نامه‌ی سر گشاده را به ثبت دبیرخانه نمی‌رسانند، که در این صورت انتشار آن توسط خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها بی‌منطق است. حدود پنج ماه پیش از طرف انجمن فیلم کوتاه نامه‌ای، با موضوعات مشابه، به ثبت دبیرخانه‌ی سازمان سینمایی رسیده است. پیشنهاد می‌کنیم شما همان را برای گرفتن جواب رسمی بعد از پنج ماه پی‌گیری نمایید.
سه ـ اگر به نظر شما مخاطب نامه جناب آقای ایوبی نیست، پس چرا چند ماه پیش هیأت مدیره‌ی محترم در مورد موضوع مشترک مالی با جناب آقای ایوبی جلسه گذاشت و نتیجه‌ی آن چه شد؟
چهار ـ ما در یک جامعه‌ی مدنی در حال انجام مطالبات به شیوه‌ی درست هستیم. آیا این پیشنهاد شما در مورد شیوه‌ی دیگر و از روش غیر معقول استفاده کردن، دم آبدارچی را دیدن، کمی برای جامعه‌ی فیلم‌سازان عجیب و غیر منطقی نیست؟ ما حتی اگر پاسخ درستی دریافت نکنیم، آیا به هر شکلی می‌توانیم به خواسته‌های معقول خود دست یابیم؟
پنج ـ در کشوری زندگی می‌کنیم که حتی از کارهای سخیف و پروژه‌های به اصطلاح فاخر، حمایت انجام می‌شود و ما نیز خواستار حمایت مالی از طرف سازمان‌های حمایتی هستیم. این که شما این راه را برای مطالبه‌ی حقوق فیلم‌سازان درست نمی‌دانید و آن‌ها را به نوشتن طرح برای تهیه‌کنندگان فرا می‌خوانید آیا همان مَثَل نخود سیاه را به ذهن نمی‌آورد؟
شش ـ شما نامه را امضا نکردید، هیچ ایرادی ندارد. اما منتظر بودن برای این که به نظر شما نامه ناامید کننده بوده و حالا بخواهید دلایلی برای امضا نکردن بیان کنید چه دلیلی دارد؟ آیا کسی به شما فشار آورده بود که چرا نامه را امضا نکرده‌اید؟
آقای امینی ما شما را دوست داشته و فقط دلایل خود را بر شمردیم و چند سؤال از شما کردیم. امید داریم خاطر شما آزرده نشود.
و در انتها خدمت شما همکاران گرامی مطلب دیگری را عرض می‌نماییم.
این نامه با همکاری چند تن از همکاران پی‌گیری شد و همانطور که در ابتدا گفتیم هیچ ربطی به ایسفا نداشته و ندارد. ما فقط، اعضایی از ایسفا بودیم. بعد از اثرگذاری خوب نامه و استقبال زیاد همکاران تصمیم به تشکیل اتاق فکر برای پی‌گیری نامه و در صورت لزوم نوشتن نامه‌های بعدی شد. این گروه از طیف‌های مختلف فیلم کوتاه بودند. اما نمی‌دانیم دلیل فشار آوردن از طرف خیلی از همکاران ایسفا برای بر هم زدن این گروه چیست؟ کاری که مخاطبان نامه نکردند را چرا همکاران ما می‌کنند؟ تعبیر شما از گفتن تشکیل اتاق جنگ چیست؟ آیا مطالبه‌ی خواسته‌های به حق فیلم‌سازان را جنگ با خود می‌پندارید؟ از تحقق پیدا کردن خواسته‌های صنفی ما چرا همکارانمان می‌ترسند؟ قصد این نبود که بیان کنیم هیئت مدیره پی‌گیری نمی‌کند، به نظر ما بخشی از مطالبات را اعضا باید پی‌گیری کنند. مگر همیشه هیئت مدیره‌ها مشارکت اعضا را خواهان نبودند؟ نظر ما و همکاران این بود که این نامه‌ها نباید از دل ایسفا بیرون بیایند چرا که ما همه به خوبی معذورات و محدویت‌هاى مدیریت صنفى را بر ایسفا مى‌دانیم.
دست همه‌ی همکاران عزیزى که در شکل‌گیرى این نامه و امضاء آن مشارکت و تلاش کردند را مى‌فشاریم و از آن‌ها سپاسگزاریم و مى‌دانیم نه تنها آن‌ها ناامید نشده‌اند بلکه تازه بارقه‌ى امیدی در دل‌هاى پر از نگرانى براى سینماى هنرى این مملکت دمیده شده و همچنان به تلاش مدنى در تحقق مطالبات بیش از پیش ادامه خواهند داد.
با سپاس
فرهنگ آدمیت، امیرعلی اعلایی، آرمین ایثاریان، مرتضی‌علی عباس‌میرزایی، شهرام میراب‌اقدم و دیگر عزیزان اتاق فکر
