در مجمع عمومی گذشته شنیدیم که دوستان خانه سینما با تمام وقوفی که بر حسنهای روش آکادمی انجمن فیلم کوتاه دارند، طبق گفتهی خود، تعطیلی آن را پیشنهاد دادهاند. با تمامی احترامی که برای گویندگان قائل هستم، برای آیندهی فیلم کوتاه این اندیشه و اندیشههای این چنینی را خطرناک میدانم. سینمای نوی ایران وامدار جریان فیلم کوتاه و حرکتهای صنفی این گروه از فیلمسازان است.
اما آنچه باعث شد این نوشته را بنویسم، روند برگزاری جشنها و داوریهای سابق جشن فیلم کوتاه ایران بود که کمیها و کاستیهایش موجب شد که طرح «ایجاد دبیرخانهی دائمی آکادمی فیلم کوتاه» را به هیأت مدیره و تیمهای اجرایی آکادمی داوری پیشنهاد کنم و با توجه به مجمع عمومی قبلی و ایجاد راهکارهای جدید برای انجمن، این پیشنهاد را اینجا برای عموم مینویسم:
دبیرخانهی دائمی:
۱ـ با ایجاد ساز و کاری در سایت انجمن، کلیهی فیلمهای تولید سال (با تعریف درستی از فرمت و شرایط) ثبت شوند.
مزایا:
ـ ایجاد بانک اطلاعاتی خوب و قابل دسترس و قابل استناد برای کارهای انتشاراتی و مطالعاتی و همین طور ایجاد نهادی مرجع برای فیلم کوتاه
۲ـ نمایش و ارزیابی سه ماه یک بار فیلمها توسط اعضای آکادمی و اعلام نتایج به عنوان فیلمهای برتر سه ماههی انجمن فیلم کوتاه (چهار نوبت در سال ـ تعداد مشخص مثلاً بیست فیلم)
مزایا:
ـ ایجاد هیجان و تکاپو میان فیلمسازان، تقویت برد رسانهای
ـ عدم فراموشی نام آکادمی ایسفا در طول سال
ـ برند سازی نام انجمن
ـ مهمتر از همه این که چون این فیلمها اکران عمومی ندارند، پیش از هر جشنوارهای نام فیلمهای خوب آن دوره معرفی میشود و به تدریج الگوهای مناسبی برای انتخابهای دیگر جشنوارهها ایجاد میگردد
ـ پیدا کردن فیلمهای دیگراندیش که در تصمیم گیریهای مصلحتاندیشی هیأتهای انتخاب جشنوارهها، از چرخهی عرضه باز میمانند
ـ رصد فیلمسازان جوان
ـ رصد کلی و جامعهشناسی فیلم کوتاه توسط اعضای آکادمی
معایب:
ـ نداشتن مکانیسم اجرایی (در آییننامهی پیشنهادی پیش بینی اولیه برای اجرایی شدن این مکانیسم انجام شده است)
الف ـ به این ترتیب ۸۰ فیلم در سال مهمترین فیلمهای سال شناخته خواهند شد که میتوان ۴۰ فیلمی که بیشترین امتیاز را دارند، در جشن به داوری نهایی گذاشت.
ب ـ برای این که کسی نتواند در آینده از سر دلسوزی این آکادمی را منحل کند، پیشنهاد آخرم این است که آکادمی به عنوان رکن انجمن شناخته شود و تعاریف آن در اساسنامه قرار گیرد. این مهم نیز قابل اجراست، زیرا در اساسنامه گفته شده است «تلاش برای برگزاری جشنهای مستقل…». آکادمی نیز یک جشن مستقل به حساب میآید که میتواند آییننامهاش به صورت مفاد اساسنامه درآید.
بدیهیست طرح حاضر مشکلات اجرایی خواهد داشت و دردسر زیادی برای اعضای آکادمی به وجود خواهد آورد و یا این که این طرح در سالهای آینده میتواند تغییرات زیادی بکند و البته میتواند درآمدزا نیز باشد.
این طرح مدت دوسال است که محل گفتگو با هیأت مدیره است و تا کنون به تصمیم درست و قاطع و قابل اجرا برای آن نرسیدهایم. اما این انجمنِ پیشروی فیلم کوتاه با رفتارهای ساختارشکنی که دارد، میتواند تلویحاً الگوی مناسبی از تست دموکراسی در میان دیگر صنوف خانه سینما باشد. همچنین میتواند با ساختارشکنیای که این روزها در پیکرهی خود با آن دست و پنجه نرم میکند، بار دیگر به این قسمت دستاورد خود توجه نماید و از آن با شکل جدیدتری پرده بردارد.
امید است با توجه به انتقادهای سازنده به آکادمی ایسفا و جشن مستقل فیلم کوتاه، بتوانیم با هماندیشی، طرح نویی را دراندازیم.