اولین یادداشت «امیر توده روستا»، دبیر هشتمین جشن مستقل فیلم کوتاه ایران
در روزهای اولی که مسئولیت دبیر جشن مستقل فیلم کوتاه را پذیرفتم بحث‌هایی در فضای مجازی شکل گرفته بود با این عنوان که چه تعداد از فیلم‌های متتخب و برگزیده دوره های گذشته جشن فیلم کوتاه، مربوط به اعضا ایسفا بوده وچه تعداد خیر. با نگاهی به تجربیات خودم در آکادمی می‌دانستم که انتقاد عده‌ی معدودی از دوستان همیشه منتقد درست نیست چرا که بسیاری از فیلم‌های منتخب و برگزیده هیچگاه عضو ایسفا نبوده‌اند و در سالهای گذشته هیچگاه با دید خودی و غیر خودی فیلم‌ها را ارزیابی نکرده‌ایم. ترجیح دادم در ابتدا پژوهشی درباره فیلم‌های برگزیده انجام دهم تا برای یک بار تکلیف این انتقادها مشخص شود.
سال گذشته روتوش “جایزه بهترین فیلم” را دریافت کرد، کاوه مظاهری در زمان دریافت جایزه عضو ایسفا نبود. سکوت برگزیده‌ی کارگردانی، دست‌کم یکی از کارگردان‌هایش (فرنوش صمدی) عضو ایسفا نبود. بهترین کارگردانی تجربی را مسعود حاتمی دریافت کرد که عضو ایسفا بود اما آرمان خوانساریان (بهترین فیلمنامه)، مهسا ابراهیم زادگان (فیلمنامه اقتباسی)، حامد حسینی سنکری (بهترین فیلمبرداری)، امیر ادیب پرور (بهترین تدوین)، مرتضی محمدی و سلمان ابوذر (بهترین صدا) عضو ایسفا نبودند. با این نگاه می توان گفت از بین ۱۰ برگزیده جشن فقط یک نفر عضو ایسفا بوده است.
سال ۹۴ اما سالی بود که بیشترین جوایز به قمارباز اهدا شد، کریم لک زاده در زمان دریافت جایزه عضو ایسفا بود. مرتضی هدایی (بهترین فیلمبردار) هم عضو ایسفا بود، اما پویان شعله‌ور (تدوین)، بادمداد افشار و محمد کاشانی (بهترین صدا) عضو ایسفا نبودند.
در سال ۹۳ و سال ۹۰ هر دو جایزه بهترین فیلم را آناهیتا قزوینی زاده برای فیلم‌های (سوزن- بچه وقتی بچه بود ) دریافت کرد که در هر دو دوره ایشان عضو ایسفا نبودند. بنیامین هفت لنگ (بهترین کارگردانی تجربی)، آناهیتا قزوینی زاده (بهترین کارگردانی داستانی)، بهروز عابدینی (بهترین صدا)، محمد نجاریان (بهترین تدوین) عضو ایسفا نبودند. تنها برگزیده عضو ایسفا در سال ۹۳ سینا کرمانی زاده (بهترین فیلمبرداری) بود.
اما در سال ۹۰ محمد اسماعیلی (بهترین کارگردانی تجربی)، آناهیتا قزوینی زاده (بهترین فیلمنامه)، مجتبی اسماعیل زاده (بهترین تدوین)، بامداد افشار (بهترین صدا) عضو ایسفا نبودند و تنها برگزیده ایسفا ناصر ضمیری (بهترین کارگردانی داستانی) بود.
در سال ۸۹ هم بهترین فیلم و بهترین کارگردانی داستانی به آزاد محمدی رسید که عضو ایسفا نبود. بهترین فیلمنامه را کریم لک زاده دریافت کرد که او هم مثل مهرشاد ملکوتی (بهترین صدا) عضو ایسفا نبود. کاظم ملایی (بهترین کارگردانی تجربی)، محمد رسولی (بهترین فیلمبرداری)، میثم صمدی (بهترین تدوین) عضو ایسفا بودند.
در دوره‌ی اول جشن در سال ۸۷ داریوش غریب زاده (بهترین فیلم)، آیدا پناهنده (بهترین کارگردانی داستانی)، شهرام مکری (بهترین کارگردانی تجربی)، نقی نعمتی (بهترین فیلمبرداری)، کاوه قهرمان (بهترین صدا) عضو ایسفا بودند و کاظم ملایی (بهترین فیلمبرداری مشترک)، کاظم ملایی و مجتبی اسماعیل زاده (بهترین تدوین) عضو ایسفا نبودند.
به این ترتیب از ۶ جایزه بهترین فیلم در دوره های گذشته فقط دو جایزه سهم اعضا ایسفا بوده و به نوعی با بررسی جوایز تمامی دوره‌ها می‌توان گفت ۱۷ جایزه به اعضا ایسفا و ۲۶ جایزه به غیر داده شده است.
این آمار نشان می دهد از این نظر به داوری ایسفا نمی توان خرده گرفت اما ذکر این نکته بسیار اهمیت دارد که برای عضویت در ایسفا، فیلمسازان به لحاظ کیفی و کمی بررسی می شوند و ایسفا در سالیان گذشته تلاش کرده بهترین های فیلم کوتاه را عضو خود کند. سوال اینجاست که چرا نباید اعضا ایسفا برگزیده شوند یا اگر چنین شود چرا برخی اعتراض می‌کنند.
با این حال مهم فیلم کوتاه است و دیده شدن بهترین‌ها در فیلم کوتاه. امیدوارم این رویکرد همچنان در اعضا آکادمی ایسفا در هنگام انتخاب فیلم‌هایشان رعایت شود.
امیر توده روستا- ۲۵ تیر ماه ۱۳۹۶
