[vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”right” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=””][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]
گفت‌وگو با ناصر ضمیری، کاگردان عضو ایسفا
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”left” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=””][vc_column width=”1/1″][vc_empty_space height=”20px” background_image=”” image_repeat=”no-repeat”][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”left” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=””][vc_column width=”1/2″][vc_single_image image=”17528″ alignment=”center” border_color=”grey” img_link_large=”” img_link_target=”_self” img_size=”500×400″][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]
ناصر ضمیری متولد ۱۳۵۶ مشهد است. فعالیت سینمایی اش را سال ۷۴-۷۳ با گذارندن دوره‌ی فیلمسازی در انجمن سینمای جوانان مشهد آغاز کرد. وی اولین فیلم کوتاه خود را در سال ۱۳۷۷ با نام «انسان سپید» ساخت و تا کنون ۵ فیلم کوتاه و یک مستند نیمه بلند ساخته است. «شیر تلخ» ششمین فیلم او در مقام کارگردان و جدیدترین ساخته‌ی کوتاه او تا به امروز است که موفقیت‌های بسیاری را برایش به همراه داشت. فیلم‌های دیگر او نیز در جشنواره‌ی متعدد داخلی و خارجی، جایزه گرفته‌اند. ضمیری، امسال با نخستین فیلم بلندش «با دیگران» در سی و دومین جشنواره‌ی فیلم فجر حضور دارد.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”left” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=”” el_id=””][vc_column width=”1/1″][vc_empty_space height=”20px” background_image=”” image_repeat=”no-repeat”][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”left” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=”” el_id=””][vc_column width=”1/1″][vc_empty_space height=”20px” background_image=”” image_repeat=”no-repeat”][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”right” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=””][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]
• امسال شاهد حضور قابل توجه اعضای ایسفا در جشنواره‌ی فجر هستیم که خودت یکی از آن‌ها هستی. به نظرت این نکته‌ای مثبت است یا منفی؟
به نظر من هیچ منافاتی ندارد اگر کسی که در فیلم کوتاه در شاخه‌های مختلف متخصص است، وارد حوزه‌ی فیلم بلند بشود. کسانی مثل فیلم‌بردار، تدوینگر، صدابردار و حتی صداگذار. فکر نمی‌کنم این مشارکت نکته‌ی منفی‌ای داشته باشد چون در بخش فنی‌تر سینما مثل تدوین و فیلم‌برداری تفاوتی دیده نمی‌شود و فکر می‌کنم نکات فنی بین این دو نوع سینما مشترک است.
• اگر از دید صنفی نگاه کنیم چه طور؟ فعالان فیلم کوتاه کم کم وارد حوزه‌ی سینمای بلند می‌شوند و از صنف فیلم کوتاه خارج می‌شوند. این برای صنف خطرناک نیست؟
به نظر من خطرناک نیست. بگذارید از خودم مثال بزنم. من الآن فیلم سینمایی‌ام را ساخته‌ام. چه بسا فیلم بعدی‌ام کوتاه باشد. یعنی این طور نیست که دیگر سراغ فیلم کوتاه نروم. اما با این وجود اگر فرض بگیریم بعضی‌ها هم که وارد سینمای بلند می‌شوند دیگر سراغ فیلم کوتاه نمی‌آیند، باز هم مشکلی نیست. چون قرار نیست که ما در صنف‌مان یک تعداد خاصی را برای همیشه داشته باشیم. قرار است یک نسل جدید بیاید. همان طوری که نسل قدیم در سینمای بلند بازنشسته می‌شود (مثل هر حرفه‌ی دیگری) و نسل جدید جای آن را می‌گیرد، در صنف فیلم کوتاه هم این اتفاق می‌افتد. این چرخش باید ادامه داشته باشد. الآن هم در ازای افرادی که از انجمن فیلم کوتاه جدا می‌شوند، مطمئن باشید افراد بااستعداد دیگری در کشور وجود دارند که صنف باید آن‌ها را جذب خودش کند.
• آیا به تأثیر سینماگرانی که از سینمای کوتاه می‌آیند بر روی سینمای بلند اعتقاد داری؟ کسانی مثل خودت، مجید برزگر، شهرام مکری، امیر شهاب رضویان و… خیلی‌های دیگر که از سینمای کوتاه آمده‌اید، آیا این نسل روی کیفیت و شکل سینمای بلند تأثیر می‌گذارد؟
من فکر می‌کنم تأثیر می‌گذارد. این تأثیر را می‌شود از جنبه‌هایی مثبت و از جنبه‌هایی منفی دانست. از جنبه‌ی مثبت می‌شود گفت نگاه ناب و تجربه‌های ناب خودشان را وارد سینمای حرفه‌ای می‌کنند. به نظر من در بین سینماگرانی که از سینمای کوتاه می‌آیند، میزان خلاقیت بیش‌تری را می‌توان دید. نکته‌ی منفی‌اش این است که بعضی از این فیلم‌سازان (که من هم جزئی از آن‌ها هستم) موقعی که برای اولین فیلم بلند خودشان اقدام می‌کنند، خیلی از انرژی خودشان را باید صرف تطبیق دادن خودشان با فضای سینمای بلند کنند. بعضی مواقع دچار خطا هم می‌شوند و نمی‌توانند با قواعد سینمای بلند کنار بیایند. مثلاً قبلاً ممکن بود آن‌ها یک نفره بروند و یک فیلم کوتاهی را بسازند اما حالا با یک گروه سی چهل نفره کار می‌کنند و تطبیق دادن خودشان با این شرایط جدید خیلی انرژی می‌برد. این تطبیق برای هر کسی هم زمان متفاوتی می‌برد. نکته‌ی دیگری هم که هست این است که بعضی تجربه‌های فیلم کوتاه اصلاً به کار فیلم بلند نمی‌آیند و آن‌ها را باید کنار گذاشت. بخشی‌اش به قصه‌گویی برمی‌گردد. دیگر در سینمای بلند شما قرار نیست با تعداد مخاطب خاصی رو به رو باشید. قرار است با مردم هم حرف بزنید. این هم یک طور تطبیق دادن است. باید قصه‌گویی‌ات را عوض کنی و از سینمایی که خیلی شخصی‌ست فاصله بگیری و قدری سینمایت را به سمت سادگی (نه از نوع بد، سادگی‌ای که همراه با زیباشناسی باشد) بیش‌تر گرایش بدهی.
• درباره‌ی تفاوت‌های سینمای کوتاه و بلند صحبت کردی. می‌خواستم به یک تفاوت عمده میان این دو سینما (حداقل در ایران) اشاره کنم و آن بازیگر حرفه‌ای‌ست. منهای موارد استثنایی، فیلم‌های کوتاه معمولاً بودجه‌ای برای به کار گرفتن بازیگران حرفه‌ای ندارند. خودت هم فیلم‌های کوتاهت از همین دسته بوده و همگی را با نابازیگر ساخته‌ای. اما حالا با یک فیلم بلند و با حضور بازیگران حرفه‌ای تجربه کرده‌ای. این تجربه را چه‌طور دیدی؟
بله، تو خودت خوب می‌دانی که من همه‌ی فیلم‌های کوتاهم را با نابازیگران ساخته‌ام و خودت هم بارها با دیدن فیلم‌هایم به من گفته‌ای که چه‌قدر بازی آن‌ها باورپذیر است. من می‌دانستم که تمام آن تکنیک‌هایی را که بلد بوده‌ام نمی‌توانم دیگر در این فیلمم به کار ببرم چون حالا بنا بود سراغ بازیگر حرفه‌ای بروم. من می‌توانستم برای این فیلمم هم نابازیگر بیاورم ولی با بازیگرهای حرفه‌ای بود که می‌توانستم شخصیت‌های فیلمم را عمیق‌تر کنم. پس دیگر تجربیات کار با نابازیگر در این فیلم به کارم نمی‌آمد. بنابراین تصمیم گرفتم به دنبال چهارچوب‌های دیگری باشم و راه حل‌های جدیدی پیدا کنم و تجربیات جدیدی به دست آوردم.
• خب این تجربیات خوب بودند یا اذیت کننده؟ به نظر خودت از پس‌شان خوب برآمدی؟
به نظر خودم از پس‌اش خیلی خوب برآمده‌ام و تو این ادعا را در فیلم خواهی دید. فکر می‌کنم احساسات و عمق بازی‌ها نسبت به شخصیت‌های متفاوتی که در فیلم وجود دارند خوب در آمده‌اند. ولی برای رسیدن به این مرحله واقعاً سختی‌های زیادی کشیدم. در عین حالی که تجربه‌ی بسیار عالی‌ای بود. من در این کار دریافتم که برای کار با بازیگران حرفه‌ای بسیار باید با آن‌ها گفت و گو کنی و آن‌ها را درباره‌ی کاری که می‌خواهی بکنی، متقاعد کنی. من اما به نابازیگر هیچ توضیحی نمی‌دادم و او را در موقعیت می‌گذاشتم. اما در این کار، مدام باید به بازیگران توضیح می‌دادم که این شخصیت به زندگی چه طور نگاه می‌کند و چه‌طور فکر می‌کند و چه طور می‌خوابد و چه طور لباس می‌پوشد و… این گفت و گوها خیلی باعث شد شخصیت‌ها برای بازیگران، قابل فهم‌تر و برای بیننده، باورپذیرتر شوند.
• و اما بحث اکران… با توجه به این که تهیه‌کننده‌ی حرفه‌ای داری آیا نگرانی‌ات درباره‌ی اکران کاملاً رفع شده است؟
یکی از چیزهایی که از همان ابتدا سعی کردم آن را با برنامه‌ریزی جلو ببرم، اکران بود. نمی‌خواستم بلایی که سر دوستان من آمده است سر من هم بیاید. تمام تأکید من از همان اول این بود که فیلم اکران بشود و مردم آن را ببینند. بنابراین نسبت به این موضوع خیلی با برنامه‌ریزی جلو رفتم و می‌دانم که فیلمم ۱۰۰ درصد اکران خواهد شد چون ما حتی قبل از فیلم‌برداری هم درباره‌ی اکران برنامه‌ریزی کرده‌ایم.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
