گفت و گو با اعضا ایسفا: شمس الدین آروند
۱-لطفا به اختصار از خودتان و فیلم های ساخته شده یتان بگوئید؟
شمس الدین آروند و متولد خرم آباد هستم و الان هم همانجا زندگی می کنم. در دوران مدرسه با قصه نویسی وطراحی شروع به کار هنری کردم و به دنبال آن در دوران دبیرستان شروع به کار فیلمسازی کردم . حدود سی فیلم کوتاه کار کردم و همچنین به عنوان تصویربردار، تدوینگر و سایر موارد با دوستانم از جمله وحید موسائیان،اصغر فرهادی،فرود عوض پور،داریوش غریب زاده وچندنفر دیگر کارکرده ام در دوره ای کوتاه مدت به عنوان دستیار کارگردان در فیلم بلند و سریال تلویزیونی فعالیت داشتم. اما از میان فیلم های کوتاهی که ساختم عروسی مشک، چکمه ها دربرف،باور و دکل را بیشتر از همه دوست دارم ، این فیلم ها در هجده جشنواره خارجی شرکت و شش جایزه هم برایم به ارمغان آوردند.
۲- در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟ فیلم یا فیلمنامه ای را در دست ساخت دارید؟
الان با چند نفر از از دوستانم از جمله آقای سید غلامرضا نعمت پور کارگاه فیلمنامه را تشکیل داده و مشغول نوشتن فیلمنامه بلند هستیم . یک فیلمنامه بلند با موضوع طنز اجتماعی با همکاری همین دوستان نوشته ام که به یکی از تهیه کنندگان سینما ارائه داده ام . چندی قبل هم فیلم کوتاه داستانی کارکردم که هنوز به جشنواره ها نفرستاده ام و الان هم مشغول پیش تولید یک نماهنگ برای صدا و سیما هستم.
۳- نگاه تان به فیلم کوتاه چگونه است؟ آنرا هدف می دانید یا پله ای برای فیلم بلند؟ آیا شخصا قصد ورود به سینمای بلند را دارید یا مایلید همچنان در زمینه فیلم کوتاه فعالیت کنید؟
من فیلم کوتاه را مستقل و آنرا پله ای برای فیلم بلند نمی دانم . به نظر من فیلم کوتاه و بلند هردو بخش های مختلف سینما هستند.درحال حاضردوفیلمنامه بلند نوشته ام که درحال رایزنی با تهیه کننده برای تولید یکی از آنها هستم که امیدوارم به نتیجه برسد. با این حال همچنان به فعالیتم در فیلم کوتاه ادامه می دهم و این دو را با هم نگاه می کنم نه جدای از هم.
۴- آیا ساخت فیلم کوتاه به تنهائی یک شغل برایتان حساب می شود و از آن ارتزاق می کنید؟
با توجه به اینکه سال های زیادی است کارمند انجمن سینمای جوان هستم ، تولید فیلم کوتاه را به عنوان یک شغل که از راه آن ارتزاق کنم محسوب نمی کنم ، به همین دلیل در بعضی سال ها فاصله تولید فیلم کوتاه برای من زیاد شد و آن هم به دلیل مشغله کاری بود.
۵-فیلمسازی را از کجا و چه زمانی شروع کردید؟در ابتدا چرا و چگونه دغدغه سینما و فیلم کوتاه به سراغتان آمد؟
در ایامی که به دبیرستان می رفتم طرح کاد اجرا می شد یعنی برای کار عملی باید هفته ای یک روز مشغول به کاری در بیرون از دبیرستان می شدیم. به واسطه علاقه به کارهای هنری به یک مرکز خوشنویسی رفتم و در آنجا مشغول به یادگیری شدم. در همانجا یکی از دوستانم انجمن سینمای جوان را به من معرفی کرد و من هم در کلاس های عکاسی شرکت کردم. به دلیل بمباران و موشک باران شهر در دوره دفاع مقدس کلاس فیلمسازی در انجمن سینمای جوان تشکیل نشد وبه دلیل جذابیتی که تولید فیلم کوتاه برایم داشت به صورت تجربی شروع به ساخت فیلم کردم و اولین فیلمی هم که ساختم در جشنواره استانی جایزه گرفت و عاملی شدکه تا الان فعالیتم را در فیلم کوتاه ادامه دهم.
۶- از چه طریقی فیلم هایتان را به جشنواره های خارجی ارسال می فرمائید؟
سال های گذشته مخصوصا در دهه هفتاد و هشتاد به این شکل فضای مجازی گسترش پیدا نکرده بود اما از طریق اینترنت مقررات جشنواره را جستجو می کردم و با توجه به شرایط جشنواره ها فیلم هایم را پست می کردم، انجمن سینمای جوان هم چند بار فیلم هایم به جشنواره ها ارسال کرد. اما در حال حاضر چند سالی است که به جشنواره خارجی فیلم نفرستاده ام ولی لینک آخرین فیلمم را تهیه کرده و مشغول بررسی جشنوارها هستم تا آنرا ارسال کنم.
۷-اگر چیزی راجع به فیلم کوتاه و صنف مان در دل دارید و دوست دارید مطرح کنید بفرمائید؟
همه اعضا ی هیئت مدیره در دوره های مختلف بدون چشم داشت زحمت کشیده و می کشند و این جای تقدیر دارد. به نظرم نگاه هیئت مدیره باید ملی باشدو فیلمسازانی که در شهرستان ها هستند بیشتر دیده شوند. اعضا هیئت مدیره هم باید همین نگاه را داشته باشند.
