تجربه‌گرایی به سینمای بلند کشیده شده است

[vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”right” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=””][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]

مصاحبه با مسعود امینی تیرانی، کارگردان عضو ایسفا

مسعود امینی تیرانی، کارگردان، مستندساز و فیلم‌بردار، متولد ۱۳۵۰ نجف‌آباد است. او کارش را از سال ۶۴ در انجمن سینمای جوان نجف آباد شروع کرد و سپس از دانشگاه هنر در رشته‌ی فیلم‌برداری فارغ‌التحصیل شد. او تا کنون در حدود ۱۸ فیلم کوتاه و مستند ساخته و چهار سریال تلویزیونی کارگردانی کرده و چندین فیلم و سریال را تصویربرداری کرده است و برخی آثارش جوایزی از جشنواره‌های داخلی برده‌اند. امینی، در حدود سه سال مدیریت همین سایت ایسفا را بر عهده داشت و یک تنه و بدون دستیار و همکار، آن را مدیریت کرد. شکل و شمایل امروزه‌ی سایت، محصول تلاش‌های او با کمک عضو دیگر ایسفا، حمید لطفیان است. امینی، امسال با نخستین فیلم بلندش «بیداری برای سه روز» در جشنواره‌ی فجر حضور دارد که فرم اجرایی‌اش شکل جدیدی دارد.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”left” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=”” el_id=””][vc_column width=”1/1″][vc_empty_space height=”20px” background_image=”” image_repeat=”no-repeat”][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”right” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=””][vc_column width=”1/6″][vc_column_text]
[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”4/6″][/vc_column][vc_column width=”1/6″][vc_column_text]
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”left” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=”” el_id=””][vc_column width=”1/1″][vc_empty_space height=”20px” background_image=”” image_repeat=”no-repeat”][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”right” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=””][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]

• فکر کنم امسال اولین سالی باشد که انجمن فیلم کوتاه با تعداد اعضایی چنین زیاد در جشنواره‌ی فجر حضور دارد که فیلم بلند ساخته‌اند یا فیلمبرداری کرده‌اند. به عنوان یک عضو از اعضای صنف فیلم کوتاه، شما از این موضوع خوشحالید یا نگران؟
طبیعی است که خوشحال باشم. ورود به عرصه‌ی فیلم بلند به نظرم ربطی به ماندن یا نماندن در عرصه‌ی فیلم کوتاه ندارد که ورود فیلم‌سازان کوتاه به سینمای حرفه‌ای نگرانی ایجاد کند. در عین حالی که به نظر می‌رسد جریان تجربه‌گرایی در فیلم کوتاه این روزها به فیلم بلند رسیده است. شاید سینمای حرفه‌ای باید نگران ورود فیلم‌سازان کوتاه باشد نه این که ما نگران خروج فیلم‌سازان کوتاه از دنیای فیلم کوتاه باشیم.

• روش فیلم‌برداری فیلم شما به شکلی نامتعارف و حتی شاید بشود گفت بازیگوشانه بوده است: فیلم‌برداری با چند دوربین و بدون قطع. این روش نامعمول از آن خاصیت فیلم کوتاهی شما می‌آید یا فرم و ساختار فیلم چنین طلب می‌کرد یا هیچ‌کدام؛ این کار را کردید که ضریب اطمینانتان را برای تدوین بالا ببرید؟
فیلم‌برداری فیلم «بیداری برای سه روز» با چند دوربین بوده ولی بدون قطع نبوده است. همه‌ی دوربین‌ها می‌توانستند در لحظاتی فیلم‌برداری را قطع کنند. بهتر است بگویم که کل ساختار فیلم بازیگوشانه بود. حتی قصه‌ی فیلم هم چیزی شبیه به بازی بچه‌ها بود وقتی خودشان را به جای دیگری تصور می‌کنند بدون آن که الزامات و شرایط این جا به جایی فراهم شده باشد. کودکان خودشان را به جای یک دکتر تصور می‌کنند بی آن که چیزی از یک مطب وجود داشته باشد، بی آن که لباسی داشته باشند و یا حتی زبان و رفتار پزشکی بدانند.
همه چیز در اتاق یا جایی که هستند و تنها در ذهنشان ساخته می‌شود. برای من هم شرایط این فیلم همین بود. پرویز پرستویی و سهیلا گلستانی و من خودمان را در نقش دیگری تصور می‌کردیم بی آن که زندگی معمولمان تعطیل شود. این فرم از یک سو با بازیگوشی فیلم کوتاه و از سوی دیگر با جسارت و جدیت نگاه مستندسازیم اتفاق افتاد. ضریب اطمینان من در جلسات گفت و گو و ایده پردازی قبل از شروع فیلم‌برداری شکل گرفته بود.

• این سؤال مرتباً از فیلم‌سازان کوتاهی که فیلم بلند ساخته‌اند تکرار می‌شود که آیا باز هم فیلم کوتاه خواهید ساخت؟ من این سؤال را طور دیگری مطرح می‌کنم: آیا تجربیات اعضایی مثل شما بر روی صنف فیلم کوتاه تأثیری دارد؟
هر کسی مسئول دنیای خودش است. من به قصد تأثیر روی کسی یا جریانی کار نمی‌کنم. فیلم کوتاه و داستانی و بلند و مستند همه از نظر من بخشی از دنیای من است، من دنیای خودم را تکه تکه نمی‌کنم که گاهی به این بخش یا گاهی به آن بخش دیگر فکر کنم. همه چیز همواره حاضر است و من به همه‌ی این‌ها فکر می‌کنم.

• امسال چهارمین سالی‌ست که بخش کوتاه از جشنواره‌ی فجر حذف شده است. این حذف در سال‌های گذشته چه کمکی به فیلم کوتاه کرده است؟
هر چند که حذف هیچ‌گاه اتفاق خوبی نیست اما حذف این بخش از جشنواره‌ی فجر لااقل باعث شد تا جشن مستقل فیلم کوتاه اهمیت بیش‌تری پیدا کند. هرچند که به واسطه‌ی اتفاقات دوره‌ی قبل و تعطیلی خانه سینما، وقفه‌ای در آن اقتاد که امیدوارم دوباره به جریان بیفتد.
اکران شاید بزرگ‌ترین درد سر فیلم‌اولی‌ها باشد. شما نگرانش نیستید؟ آیا می‌شود راهی یافت که بسیاری فیلم‌ها (خصوصاً فیلم اولی‌ها) فقط اکران جشنواره نداشته باشند؟
نمی خواهم بگویم که اکران دغدغه‌ی من نیست ولی فعلاً به این موضوع فکر نمی‌کنم .موضوع اکران، موضوع پیچیده‌ای‌ست که نمی‌شود در این جا به آن پرداخت و به مسائل مختلفی مربوط است. در حال حاضر و با قوانین و مناسبات معمول، امیدی به جریان اکران برای فیلم‌هایی از این دست وجود ندارد. چرا که هنوز دستور‌العمل‌ها و قوانین اکران مربوط به سال‌های گذشته است و به روز نشده. من امیدوارم همان گونه که جریان سینمای حرفه‌ای مجبور به پذیرش نگاه و تجربه‌ی تولید فیلم اولی‌ها شد، اکران هم مجبور به تغییر و پذیرش نگاه‌های تازه‌تر شود.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

پاسخ دهید لغو پاسخ