هیچ راه مشخص و همواری وجود ندارد/ بزرگتر همیشه بهتر نیست
۱- موفقیت را برای خودتان تعریف کنید
اگر موفقیت را در ساختن بهترین فیلمی تعریف کنید که از عهدهی شما برمیآید،آن وقت حتماً به موفقیت دست خواهید یافت و حتی میتوانید منتظر اتفاقهای خوب بیشتری باشید. اما اگر موفقیت را در راه یافتن به جشنوارهی خاصی، فروختن فیلم به پخشکنندههای بزرگ، اکران گسترده و کسب یک موفقیت تجاری چشمگیر و… ببینید، آن وقت به احتمال زیاد ناامید خواهید شد؛ آن قدر ناامید که احتمالاً بهکل فیلمُسازی را کنار خواهید گذاشت. در خلق آثار هنری هیچ تضمینی برای رسیدن به موفقیت تجاری وجود ندارد و اگر این واقعیت را بپذیرید بهتر میتوانید پیشرفت کنید.
۲- هیچ راه مشخص و همواری وجود ندارد
فیلمسازان بزرگی هستند که هرگز به مدرسهی فیلمسازی نرفتهاند. فیلمسازان بزرگی هم هستند که بدون پول و هزینهی خاصی، فیلمهای بزرگی ساختهاند. حتماً به شما میگویند که از ستارهها استفاده کنید یا نکنید. حتماً به شما میگویند که فیلمنامهتان را این جور یا آن طور بازنویسی کنید. حتماً به شما میگویند که فیلم کوتاهی از فیلم بلندتان بسازید یا اصلاً مرتکب این کار نشوید و… هر کسی فکر میکند فرمول، راز یا راهی برای موفقیت در فیلمسازی وجود دارد. اما واقعاً این طور نیست و هرچه زودتر به این موضوع پی ببرید، زودتر فیلمهایتان را خواهید ساخت. کاری را انجام دهید که فکر میکنید بهتر است تا شاید طعم شیرین موفقیت را بچشید.
۳- «حالا نه» یعنی «نه»
یکی از بهترین درسها را وقتی گرفتم که میخواستم اولین فیلم بلندم را بسازم. با یک تهیهکنندهی مجرب به سراغ کمپانی تولیدی رفتم که قرار بود در پروژه مشارکت کند. آنها حسابی خودشان را مشتاق نشان دادند اما در پایان گفتند که برنامهشان تا شش ماه پر است و بعد از آن میتوانند با ما همکاری کنند. من هیجانزده بودم که تهیهکنندهی مجرب همراهم گفت: «در هالیوود بهندرت”نه” میگویند چون نمیخواهند کسی ناراحت بشود. برای همین خیلی محترمانه دستبهسرت میکنند!»
۴- بزرگتر همیشه بهتر نیست
وقتی پای گروه و عوامل تولید به میان میآید، خیلی بزرگ و جاهطلبانه فکر نکنید. برای این موضوع دلایل اقتصادی زیاد و روشنی وجود دارد از جمله دستمزدهای کمتر، غذای کمتر و… اما یک گروه کوچکتر به دو دلیل دیگر میتواند سریعتر و بیشتر به شما کمک کند. اول اینکه اگر همه فعال و مشغول کار باشند، فضای پویاتر و هیجانانگیزی به وجود میآید و جایی برای خستگی و ملال باقی نمیماند. اگر کسی زیاد بیکار باشد خودش را همگام و همهدف با آدمهای فعال پروژه احساس نمیکند و گروه و همکاری مؤثری شکل نمیگیرد. دوم اینکه در یک گروه کوچک، همه به یک اندازه احساس اهمیت میکنند چون نمیتوانند دست از کار بکشند و اجازه دهند فرد دیگری کارشان را انجام دهد.
۵- مثل یک همسایهی خوب!
مسئولیت هر فیلمسازی این است که از گروه و لوکیشنهایش به بهترین شکل ممکن حمایت کند. یکی از اولین حرفهایی که از زبان فیلمسازان مستقل با بودجهی کم یا بدون بودجه میشنوم این است که نمیتوانند از پس هزینههای بیمه برآیند؛اگر نمیتوانید پس فیلمسازی را تعطیل کنید. شما باید سلامت کسانی را تأمین کنید که بدون چشمداشت یا با دستمزدی تقریباً نزدیک به هیچ، به شما کمک میکنند و باورتان دارند. این یکی از کارهایی است که میتوانید برای تقدیر از گروه و عوامل سختکوشتان انجام دهید. به عنوان مثال، یک راه دیگر این است که همیشه غذای گرم و باکیفیت برای آنها تهیه کنید.
۶- اجازه ندهید دیگران سر صحنهی فیلم شما کارگردان باشند!
اگر کسی گفت: «من این کار را میکنم و تو بعداً ممنون من خواهی شد.» حتی اگر آن فرد برای شما سودمند بوده است و پیش از آن از راهنماییها و ایدههای مفیدش بهره بردهاید، وقت آن است که یک کارگردان باشید! مثل یک کوه، همچو یک شیر و مانند یک رهبر. باید به او بفهمانید که کارگردان هستید و اگر طبق نظر شما عمل نکند، او را از پروژه اخراج میکنید. اگر به این شکل، چنین اتفاقی را مدیریت کنید دیگر هرگز مشکلی نخواهید داشت. به یاد داشته باشید که عواملتان بهخوبی شما را میبینند و قوی و قاطع بودن به معنی بیادب و بدجنس بودن نیست.
۷- قبل از آغاز فیلمبرداری، تدوین را شروع کنید!
پیش از گرفتن اولین فریم، تدوینگرتان را وارد پروژه کنید. بدترین زمان برای شروع همکاری با تدوینگر، پس از انجام کامل فیلمبرداری است چون آن زمان همهی مصالح تصویری را گرفتهاید و معمولاً امکان فیلمبرداری دوباره وجود ندارد. یک تدوینگر خوب با دیدن فهرست نماها و صحنههای شما میتواند به کمبودهای احتمالی اشاره کند. شخصاً همیشه از مهارتهای تدوینگرم در مرحلهی پیشتولید تکتک فیلمهایم بهره بردهام و همیشه جواب خوبی گرفتهام.
۸- اهمیت فهرست نماها و دکوپاژ صحنه
مهم نیست فیلمی بدون بودجه، با بودجهی کم یا با بودجه کافی میسازید، فهرست نماها و دکوپاژ صحنه برای ارتباط هرچه بهتر با مدیر سایر بخشهای تولید ضروری است. این کار شما را به همکاری و نماهای بهتری میرساند و در ضمن از اتلاف وقت و بروز فاجعههای احتمالی در تولید جلوگیری میکند. به نظرم این مهمترین مؤلفه برای رسیدن به یک برداشت و در کل فیلمبرداری موفقیتآمیز است. بهعلاوه این میزان آمادگی، بهتر دیگران را متوجه مقام شما به عنوان کارگردان و رهبر گروه تولید میکند. تعیین دکوپاژ و مشخص کردن مسیر حرکت بازیگران روی زمین، از سادهترین کارهایی هستند که معمولاً به آنها بیتوجهی میشود.
۹- یک طرح مکمل و پشتیبان داشته باشید
اگر با گروه حرفهای و مجربی کار میکنید، که به هر حال روزی این اتفاق برای شما میافتد، باید بدانید که چنین آدمهایی معمولاً کم کار میکنند و بهترین گزینههای همکاری را انتخاب میکنند. از این رو همیشه ممکن است یکیدو نفر برای پیشنهادهای بهتر پروژه را ترک کنند. پس برای چنین اتفاقهایی خودتان را آماده کنید و در مرحلهی پیشتولید، نیروها و طرحهای پشتیبانی برای اتفاقهای احتمالیای در نظر بگیرید که ممکن است در کارتان وقفه ایجاد کنند.
۱۰- جوری برنامهریزی کنید که بتوانید کار را به پایان برسانید
اگر کمبود منابع (زمان، پول، عوامل) دارید فیلمبرداری را شروع نکنید تا کمبود پروژه رفع شود. هیچ چیزی بدتر از یک فیلم ناتمام برای بازیگران، عوامل و سرمایهگذاران نیست. اگر میخواهید به امید یک پخشکننده یا فرشتهی سرمایهگذار کارتان را آغاز کنید بهتر است تا ابد دست به کار ساختن فیلم نشوید.
•
منبع: نو فیلم اسکول