[vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”right” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=””][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]
گفت‌وگو با نیما عباس‌پور دبیر آکادمی ایسفا
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”left” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=””][vc_column width=”1/1″][vc_empty_space height=”20px” background_image=”” image_repeat=”no-repeat”][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”left” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=””][vc_column width=”1/1″][vc_single_image image=”17500″ alignment=”center” border_color=”grey” img_link_large=”” img_link_target=”_self” img_size=”400×400″][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”left” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=”” el_id=””][vc_column width=”1/1″][vc_empty_space height=”20px” background_image=”” image_repeat=”no-repeat”][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”right” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=””][vc_column width=”1/6″][vc_column_text]
[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”4/6″][vc_column_text]
در سال ۱۳۸۹ چند نفر از اعضای انجمن فیلم کوتاه به عنوان هیأت مؤسس آکادمی ایسفا، این آکادمی را بنیان کردند تا هر ساله این آکادمی به انتخاب فیلم‌های برگزیده‌ی کوتاه بپردازد، روشی شبیه به آکادمی معروف اسکار. کار آکادمی ایسفا برگزاری جشنواره نیست بلکه در پی معرفی آثار برتری‌ست که از میان مجموع آرای بخش زیادی از فیلم‌سازان و اهالی فیلم کوتاه معین می‌شوند. تعداد داوران آکادمی ایسفا مانند جشنواره‌ها محدود نیست و همین امر احتمال خطا را در انتخاب اثر برتر کم‌تر می‌کند.
گرچه حدود چهار سالی از تأسیس آکادمی ایسفا می‌گذرد، اما از آن‌جایی که دولت پیشین با انحلال خانه سینما تمام فعالیت‌های این نهاد صنفی را مختل کرد، این جشن نیز دوره‌های اندکی برگزار شده است بنابراین میزان کارآیی و اشکالات آکادمی کاملاً روشن نیست. با نیما عباس‌پور به گفت‌وگو نشستیم تا باب این آسیب‌شناسی را باز کنیم. این دست گفت‌وگوها و مطالب انتقادی می‌تواند راهگشای حل مشکلات آکادمی در آتیه باشد.
[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/6″][vc_column_text]
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”left” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=”” el_id=””][vc_column width=”1/1″][vc_empty_space height=”20px” background_image=”” image_repeat=”no-repeat”][/vc_column][/vc_row][vc_row row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” header_style=”” parallax_content_width=”in_grid” anchor=”” in_content_menu=”” content_menu_title=”” content_menu_icon=”” angled_section=”no” angled_section_position=”both” angled_section_direction=”from_left_to_right” text_align=”right” video=”” video_overlay=”” video_overlay_image=”” video_webm=”” video_mp4=”” video_ogv=”” video_image=”” background_image=”” background_image_as_pattern=”without_pattern” section_height=”” parallax_speed=”” background_color=”” border_color=”” row_negative_margin=”” side_padding=”” parallax_side_padding=”” padding_top=”” padding_bottom=”” color=”” hover_color=”” more_button_label=”” less_button_label=”” button_position=”” css_animation=”” transition_delay=””][vc_column width=”1/1″][vc_column_text]
آکادمی ایسفا اساساً چیست و روش داوری فیلم‌ها در جشن مستقل فیلم کوتاه چه‌گونه است؟
داوری جشن فیلم کوتاه به شکل آکادمی است. یعنی آکادمی تعدادی عضو ثابت دارد که هر سال همین اعضا به اضافه پانزده داور مهمان که از میان چهره‌های سرشناس هنری و فرهنگی هستند به داوری فیلم‌ها می‌پردازند. در زمانی که آکادمی وجود نداشت تعداد داوران کم بود و هر سال تغییر می‌کرد و به همین خاطر ضریب اشتباه این نوع داوری نیز زیاد بود. در واقع داوری جشن در گذشته مانند داوری در جشنواره‌های دیگر بود که تعدادی داور با سلیقه‌های مشترک یا متفاوت به داوری فیلم‌ها می‌پردازند. این نوع داوری همان گونه که در تمام این سال‌ها دیده‌ایم پر اشتباه است. ولی با تأسیس آکادمی دیگر تعداد داوران کم نیست؛ حداقل ۳۵ نفر و ثابت هستند. آن‌ها بدین ترتیب می‌توانند فیلم‌های کوتاه تولید شده در هر سال را رصد کنند. ضریب خطای داوری جمعی و پرتعداد طبیعتاً بسیار کم‌تر است. آکادمی داوری انجمن فیلم کوتاه حدوداً پنج سال پیش توسط بیژن میرباقری، سعید پوراسماعیلی، آرش رصافی، مجید برزگر، شهرام مکری، نقی نعمتی، امیرعلی اعلایی و بنده به عنوان هیات مؤسس آن طراحی و تشکیل شد. این آکادمی پس از تأسیس از میان اعضای متقاضی عضویت در آن عضو گرفت و از سومین جشن مستقل فیلم کوتاه در جشن چهاردهم سینمای ایران داوری فیلم‌ها را به این شیوه جمعی، توسط اعضای خود انجام داد.
چرا تمامی اعضای ایسفا امکان شرکت در جشن برای داوری را ندارند؟ به عبارتی آیین‌نامه‌ی آکادمی طوری تنظیم شده است که امکان حضور همه‌ی اعضا را سلب می‌کند حال این که آن‌ها پیش از این به عنوان عضوی از صنف پذیرفته شده‌اند.
تمام افراد متقاضی در صورت داشتن شرایط عضویت می‌توانند به عضویت آکادمی دربیایند به شرط آن که در زمان فراخوان آکادمی فرم عضویت را پر کنند و درخواست بدهند. شرایط عضویت آکادمی شرایط چندان سختی نیست. ولی به هر حال طبیعی است که انجمن امکان این را ندارد که تمام اعضا را عضو آکادمی کند چون در این صورت برگزاری جلسات داوری جشن غیرممکن می‌شود. آکادمی در حال حاضر ۶۱ عضو دارد چه طور ممکن است تمام ۲۵۰ عضو انجمن، داور باشند و به داوری فیلم‌ها بپردازند؟ اصلاً در چه مکان و سالنی چنین چیزی امکان‌پذیر است؟ اگر قرار بود تمام اعضا، داور جشن باشند که نیاز به تشکیل آکادمی نبود. به هر حال طبیعی است که آکادمی در ابتدا با افراد باتجربه و شناخته شده آغاز به کار کند و در ادامه اعضای کم تجربه و کم‌تر شناخته شده نیز با کسب تجربه به آن اضافه شوند.
شما اشاره کردید دعوت از داوران مهمان چیزی‌ست که در اساسنامه‌ی آکادمی قید شده است چنان که امسال هم داوران مهمانی هم در میان اعضای آکادمی حضور داشتند. آیا دعوت داوران مهمان اساساً با روح آکادمی منافات ندارد؟ به نظر می‌رسد که آکادمی یک جمع صنفی‌ست که در آن خود اعضای یک صنف با توجه به شناختی که از حرفه‌ی خود دارند به هم‌قطارانشان رأی می‌دهند. اما دعوت از کسانی که بعضاً هیچ آشنایی‌ای با سینمای کوتاه ندارند، آیا رفتاری متناقض نیست؟
نه منافاتی ندارد. نیت هیات مؤسس آکادمی از دعوت چهره‌های سرشناس فرهنگی و هنری فراهم کردن زمینه‌ی آشنایی آن‌ها با فیلم کوتاه بوده و هست. این هیچ اشکالی ندارد. در ضمن فراموش نکنیم که تعداد این داوران مهمان در دو دوره قبلی جشن یک سوم تعداد داوران آکادمی بوده و امسال یک چهارم آن. در نتیجه رأی این داوران تأثیر چندانی در نتیجه‌ی نهایی ندارد.
چرا داوری آثار دو مرحله‌ای شده است؟ یعنی در مرحله‌ی اول یک هیأت انتخاب، فیلم‌ها را برمی‌گزیند و به گروه داوری تحویل می‌دهد. این بیش‌تر شبیه رفتاری‌ست که جشنواره‌ها انجام می‌دهند و انتظار ما از آکادمی این است که بهترین‌ها از بین همه‌ی آثار موجود انتخاب شوند.
چاره‌ی دیگری وجود ندارد. خانه سینما تنها جشن فیلم کوتاه را برگزار نمی‌کند و در کنار آن سه جشن دیگر را هم برگزار می‌کند. دبیرخانه‌ی جشن زمان زیادی برای انجام داوری این جشن‌ها در اختیار ندارد. علاوه براین که خود اعضای آکادمی نیز امکان تماشا و داوری تمام فیلم‌ها را به شکل شبانه روزی و به مدت یک ماه ندارند. همین امسال حدود ۶۰۰ فیلم به دبیرخانه‌ی جشن رسید، اگر قرار بود همه‌ی ۷۰ داور ما تمام این فیلم‌ها را ببینند حداقل یک ماه زمانمی‌برد و سالن نمایش خانه سینما باید در اختیار ما قرار می‌گرفت که نه تنها منطقی نبود بلکه غیرممکن بود. البته ما قبول داریم که ایراد اصلی آکادمی این است که انتخاب فیلم‌ها به شیوه‌ی آکادمی نیست و تا کنون مانند جشنواره‌ها عمل کرده ولی خب چاره‌ای هم نبوده. در حال حاضر سعی داریم راه حلی پیدا کنیم تا اعضای آکادمی بتوانند فیلم‌های تولید شده را در طول سال رصد و انتخاب کنند. به هر حال داوری و انتخاب باید در دو مرحله انجام بگیرد، چراکه معیار داوران در انتخاب و در داوری نهایی برای تعیین برنده جایزه طبیعتاً یکسان نیست. حتی در درست‌ترین شکل داوری باید در سه مرحله انجام بگیرد: انتخاب، داوری و داوری نامزدها. ما در حال حاضر به دلیل کمبود وقت، نامزدها را داوری نهایی نمی‌کنیم. در صورتی که در شکل درست پس از مشخص شدن نامزدهای جشن باید آن‌ها در کنار هم مجددا داوری شوند.
با توجه به این که شما دبیر آکادمی و عضو هیأت مدیره هم هستید، آیا تجربه‌ی برگزاری این جشن شما را ترغیب می‌کند تا در جلسات بعدی هیأت مدیره پیشنهاد اصلاح آیین‌نامه‌ی جشن را بدهید؟ اگر بخواهید این کار را بکنید روی چه بخش‌هایی از آیین‌نامه کار خواهید کرد؟
همان طور که اشاره کردم مرحله انتخاب نیاز به تغییر دارد و در این خصوص باید تصمیمی گرفته شود. داوری نهایی نیز نیاز به تغییر دارد. ما به زودی جلسه‌ای با تمام داوران جشن مستقل پنجم می‌گذاریم تا به کمک آن‌ها به آسیب شناسی درستی برسیم و در نهایت اصلاحات لازم را انجام بدهیم.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
